1. Tuż nad rusztem, dzięki dostarczeniu powietrza pierwotnego pod ruszt.
2. Nieco wyżej ponad rusztem, dzięki podaniu powietrza wtórnego. W tę strefę wprowadzane są także spaliny, w celu kontroli temperatury.
3. W zwężce Venturiego – strefie wysoce turbulentnej – poprzez dodanie trójnego powietrza. W ten sposób temperatura spalania może osiągnąć 1000°C co pozwala praktycznie osiągnąć spalanie zupełne z bardzo niskim poziomem emisji związków organicznych i tlenku węgla, przy niskim poziomie emisji tlenków azotu.
Możliwości stosowania różnych paliw
Ze względu na kontrolowany strefowo proces spalania utrzymywana jest w miarę niska temperatura rusztu, zaś temperatura w drugiej fazie spalania jest utrzymywana na wyższym poziomie. Niska temperatura rusztu pozwala na spalanie różnorodnych typów biomasy o niskiej temperaturze topnienia popiołu. Można do nich zaliczyć drewno (wraz z liśćmi), obornik, słomę, plewy oraz inne rodzaje biomasy o podobnej charakterystyce.
Wysoka sprawność przy niskim poziomie emisji
Kontrolowany strefowo proces spalania daje pozytywne skutki w postaci wysokiej sprawności oraz spalania zupełnego z niskimi poziomami emisji związków organicznych i tlenku węgla przy niskim poziomie emisji tlenków azotu.